Voor de oorspronkelijke tekst, klik op Homerische lach..

Begeleidende opmerkingen.

Het stuk De Homerische lach wordt in de literatuur over de humor in de klassieke letterkunde, zoals Komt een Griek bij de dokter (2007) of Het was maar een grapje (2015) van Paul Schulten als eerste vermelding genoemd van humor in de Klassieke Oudheid. Blijkbaar beschouwt men het Gilgamesh Epos dat ouder is, niet als ook humoristisch, evenmin als de fabels van Aesopus (die echt heel vaak humoristisch bedoeld waren naar mijn idee) of de grappen rond Thales van Milete. Hoe dat precies zit begrijp ik niet.

Het stuk komt in de Odyssee voor, vlak voordat Odysseus weer voet aan wal zal zetten op zijn Ithaka, na een jarenlange zwerftocht over de Middellandse Zee (en verder?). Hij zal zijn vrouw Penelope weerzien, en uit dit lied blijkt dat hij niet geheel onbezorgd aan deze laatste reis begint. De reis zelf naar zijn eigen eiland terug, vind ik nog bijzonderder dan het aangehaalde lied. Hij maakt deze tocht op futuristische boten die zichzelf besturen en de weg weten naar huis. De eerste zichzelf sturende boot met een scheeps-TomTom? Odysseus heeft geen zeggenschap meer over de route.Ook het net waaronder Hefaistos de geliefden weet te vangen, heeft futuristische trekken: het is onzichtbaar, zo fijn zijn de draden gemaakt! Daardoor is het mogelijk om Afrodite en Ares te vangen.

In het algemeen wordt het eiland van de Fayaken geassocieerd met Korfu dat inderdaad niet ver van Ithaka af ligt, en waar een zeestroming staat, die ook het huidige bootverkeer probeert te ontwijken, omdat ze je richting land sleurt.

         

Hoofdstuk Thèta (8), Bij de Fayaken, een verhaal van een dichter.

Uit: Homeros, Odysseia, verzorgd door Dr. J.W. Fuchs, regel 266-343:
De Homerische lach.