Commentaar en teksten.

         

         

Inleiding

De bedoeling van het blog is enigszins veranderd. Nog steeds blijf ik bij mijn oproep om mij te laten weten of je een verhaal al kent of er een variatie van hebt horen vertellen. Ik wil daar nu aan toevoegen, wat de uiteindelijke bedoeling is van deze verhalenverzameling met als hoofdpersoon de trickster. De bedoeling is dat ze worden opgenomen in de lijst van Werelderfgoed , zodat iedereen altijd kan blijven gebruik maken van deze eeuwenoude inspiratie voor de literatuur. Door erop te wijzen dat deze klassieke humoristische grappen in de Wereldliteratuur een belangrijke rol hebben gespeeld, wil ik het belang van deze grappen voor de filosofie, de literatuur, de politiek en het denken in het algemeen onder de aandacht brengen. Onder Werelderfgoed valt meestal oude architectuur of technologie. Uit de lijst van Nederlands Werelderfgoed blijkt dat ook literatuur hierin opgenomen kan worden. In een achtergrondverhaal over de Humorale Theorie blijkt dat er zelfs een verband kan worden gelegd tussen architectuur, en de klassieke humor. Meer uitleg volgt in de komende tijd. Voorlopig doe ik het met een ander verhaaltje aan het begin van dit blog. In dit verhaal staan andere verhalen uit de wereldliteratuur gelinked met als schrijvers: Aesopus, Hebreaus, Plautus, Molière , Flaubert , Aristophanes, Apuleius , Cicero , Rabealais , Juan Ruiz, Boccaccio en Chaucer, en in Nederland Hooft en Erasmus etc.

         

(1) Het verhaal speelt in het zuiden van Italië, waar Pirandello in Agrigento op Sicilië geboren is. Opvallend is hoe in dit verhaal begrip van het Arabisch van belang is. Zirafa valt te ontleden in Zi=het Arabische Sidi, mijnheer. En rafa= Arabisch voor “een klacht indienen bij een rechtbank”. Sporen van de Arabische overheersing, maar misschien ook van het verblijf van de Feniciërs op het eiland zijn nog steeds in namen van plaatsen en in het Sicilaans terug te vinden. Ik hoop dat niemand de overeenkomst tussen het woord Zirafa en Karaf ontgaat.

         

(2) Ook in de naam Zi′ Dima Licasi treffen we Arabisch aan. Zi′ heeft dezelfde betekenis als hierboven Zi zonder apostrof: Zi′ = sidi, mijnheer. Dima betekent in het Arabisch “altijd” en Li is Arabisch voor Om te. Casi zou natuurlijk gewoon Italiaans kunnen zijn en betekent dan mijn huis; alles bij elkaar zou de naam dan zoiets betekenen als: “iemand die altijd thuis is”. Maar van het Arabisch uitgaand, zou je in “casi” ook een vorm van “qissa” kunnen onderscheiden, en dan betekent de naam alles bij elkaar genomen: “ iemand die altijd wel wat te vertellen heeft, een kletsmajoor”.